ونیز کجاست؟ شهر افسانه‌ ای روی آب را بشناسید

ونیز کجاست؟ این سوالی است که بسیاری از علاقه‌مندان به سفر و گردشگری می‌پرسند. ونیز، یکی از رمانتیک‌ترین و منحصربه‌فردترین شهرهای جهان، در شمال شرقی ایتالیا و در میان تالاب ونیزی قرار گرفته است. این شهر زیبا که بر روی ۱۱۸ جزیره متصل به هم بنا شده، به‌خاطر کانال‌های آبی معروف، قایق‌های گوندولا و معماری شگفت‌انگیزش شهرت دارد. ونیز سالانه میلیون‌ها گردشگر را جذب خود می‌کند و یکی از میراث‌های جهانی یونسکو محسوب می‌شود. در ادامه، به معرفی کامل ونیز و جاذبه‌های دیدنی آن می‌پردازیم.

ونیز کجاست؟

ونیز شهری افسانه‌ای در شمال شرقی ایتالیا و یکی از جاهای دیدنی اروپا است که در دریای آدریاتیک قرار دارد. این شهر که بر روی ۱۱۸ جزیره کوچک ساخته شده، با پل‌ها و کانال‌های آبی بی‌نظیر به هم متصل شده است و یکی از زیباترین و خاص‌ترین شهرهای جهان محسوب می‌شود. ونیز مرکز استان ونتو (Veneto) است و از گذشته‌های دور به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری و فرهنگی اروپا شناخته می‌شده است. این شهر از محبوبیت بسیار زیادی در میان گردشگران تور اروپا برخوردار است. این شهر به دلیل موقعیت منحصربه‌فردش در میان آب، یکی از آسیب‌پذیرترین مناطق جهان در برابر تغییرات اقلیمی و بالا آمدن سطح آب دریا محسوب می‌شود.

 

آب و هوای ونیز چگونه است؟

شهر ونیز ایتالیا دارای آب و هوای اقیانوسی و معتدل است که تحت تأثیر دریای آدریاتیک قرار دارد. در طول سال، این شهر شاهد تغییرات فصلی مشهودی در دما، میزان بارندگی و رطوبت است. برای برنامه‌ریزی بهتر سفر، بررسی آب و هوای ونیز در هر فصل ضروری است.

بهار (مارس تا مه)؛ هوای دلپذیر و شروع فصل گردشگری

در فصل بهار، ونیز از سرمای زمستان خارج می‌شود و دمای هوا به‌تدریج افزایش می‌یابد. در ماه مارس، میانگین دما حدود ۸ تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد است، اما در ماه مه، دما به ۱۸ تا ۲۲ درجه می‌رسد. این فصل به دلیل آب و هوای مطبوع و کاهش رطوبت، یکی از بهترین زمان‌ها برای بازدید از ونیز محسوب می‌شود. با این حال، برخی روزها ممکن است بارندگی ملایم و مه صبحگاهی رخ دهد. شهر در این دوران هنوز شلوغ نشده و گردشگران می‌توانند از دیدن جاذبه‌های تاریخی و خیابان‌های سنگفرش‌شده لذت ببرند.

تابستان (ژوئن تا آگوست)؛ گرم‌ترین و شلوغ‌ترین فصل

تابستان در ونیز با دمای بالا و رطوبت شدید همراه است. میانگین دمای هوا بین ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد است، اما در برخی روزها ممکن است به ۳۵ درجه نیز برسد. علاوه بر گرما، رطوبت بالا و وزش بادهای گرم باعث می‌شود که هوای شهر گاهی سنگین و شرجی باشد. این فصل، شلوغ‌ترین زمان در ونیز است و گردشگران زیادی از سراسر جهان برای بازدید از این شهر، تور ایتالیا یا تور اروپا تابستان را می‌خرند. قیمت هتل‌ها و خدمات گردشگری در این زمان افزایش می‌یابد و صف‌های طولانی در مکان‌های دیدنی به چشم می‌خورد. با این حال، رویدادهایی مانند جشنواره فیلم ونیز و فستیوال ردنتوره در تابستان برگزار می‌شود که جذابیت خاصی به این فصل می‌بخشند.

پاییز (سپتامبر تا نوامبر)؛ آب و هوای ملایم و کاهش جمعیت گردشگران

پاییز یکی از زیباترین فصل‌های ونیز است، زیرا دمای هوا در این زمان معتدل و مطبوع می‌شود. در ماه سپتامبر، میانگین دما بین ۲۰ تا ۲۵ درجه است، اما در ماه نوامبر این مقدار به ۱۰ تا ۱۵ درجه کاهش می‌یابد. با شروع پاییز، گردشگران تور ایتالیای تابستانی شهر را ترک می‌کنند و خیابان‌ها و جاذبه‌های دیدنی ونیز خلوت‌تر می‌شوند. همچنین، قیمت هتل‌ها و خدمات گردشگری کاهش پیدا می‌کند. با این حال، یکی از چالش‌های این فصل پدیده آکوا آلتا (Acqua Alta) یا بالا آمدن آب است که در برخی روزها خیابان‌های ونیز را زیر آب می‌برد. اگرچه مسئولان شهر پل‌های چوبی موقتی نصب می‌کنند، اما برای برخی گردشگران این موضوع ناراحت‌کننده است.

زمستان (دسامبر تا فوریه)؛ سردترین فصل با فضای رمانتیک

زمستان در ونیز سرد و مرطوب است و میانگین دمای هوا بین ۰ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد متغیر است. در برخی شب‌ها، دما به زیر صفر درجه می‌رسد و گاهی مه غلیظ سطح شهر را می‌پوشاند. با این حال، گردشگران کمتری در این فصل به ونیز سفر می‌کنند، بنابراین خیابان‌ها خلوت‌تر و قیمت‌ها پایین‌تر هستند. یکی از مهم‌ترین رویدادهای زمستانی در ونیز، کارناوال ونیز در ماه فوریه است که با ماسک‌های معروف و جشن‌های باشکوه، فضایی بی‌نظیر و جادویی در شهر ایجاد می‌کند. برای کسانی که به دنبال تجربه‌ای آرام و متفاوت از ونیز هستند، زمستان زمان مناسبی برای سفر به این شهر است.

شهر ونیز چگونه ساخته شد؟

ونیز یکی از منحصربه‌فردترین شهرهای جهان است که به جای خشکی، بر روی آب ساخته شده است. این شهر با وجود ۱۱۸ جزیره کوچک متصل به هم و بیش از ۴۰۰ پل و کانال آبی، شاهکاری از معماری و مهندسی محسوب می‌شود. اما چگونه این شهر در میان تالاب‌های شور و زمین‌های نرم بنا شد؟ برای پاسخ به این سوال، باید به قرن‌ها پیش بازگردیم و داستان شکل‌گیری این شهر را مرور کنیم.

پیدایش ونیز؛ فرار از حملات مهاجمان

تاریخ ونیز به قرن پنجم میلادی، پس از سقوط امپراتوری روم غربی بازمی‌گردد. در این دوران، حملات اقوام بربر، به‌ویژه هون‌ها و قبایل ژرمن، باعث شد که مردم شهرهای اطراف مانند پادووا، ترویزو و آکویلیا برای یافتن پناهگاهی امن، به تالاب‌های ونیزی پناه ببرند. این منطقه به دلیل احاطه شدن با آب‌های کم‌عمق و باتلاقی، دسترسی سختی برای مهاجمان داشت و به محلی مناسب برای سکونت تبدیل شد.

ساکنان اولیه برای تطبیق با محیط جدید و زندگی در ونیز، ابتدا خانه‌های چوبی ساده روی زمین‌های گلی تالاب ساختند، اما با افزایش جمعیت، نیاز به زیرساخت‌های مستحکم‌تری احساس شد. این موضوع منجر به توسعه روش‌های نوآورانه برای تثبیت زمین و ساخت بناهای پایدار در این منطقه شد.

فناوری شگفت‌ انگیز ساخت ونیز

یکی از چالش‌های بزرگ در ساخت ونیز، نبود زمین سفت و مقاوم برای احداث ساختمان‌ها بود. برای حل این مشکل، مهندسان آن دوران از روشی خاص برای ایجاد پایه‌های مقاوم استفاده کردند که شامل مراحل زیر بود:

• حمل چوب از جنگل‌های دوردست

برای ایجاد پایه‌های مستحکم، درختانی مانند بلوط، کاج و صنوبر از مناطق جنگلی دوردست به ونیز آورده شدند. این درختان به دلیل استحکام بالا و مقاومت در برابر پوسیدگی انتخاب شدند.

• فرو بردن چوب‌ها در بستر باتلاقی تالاب

چوب‌های بلند و ضخیم به‌صورت فشرده در گل و لای تالاب کوبیده می‌شدند تا یک پایه ثابت و مقاوم ایجاد شود. این فرآیند باعث می‌شد که آب اطراف، اکسیژن را از بین ببرد و مانع از پوسیدگی چوب‌ها شود.

• ایجاد سکوی سنگی بر روی چوب‌ها

پس از تثبیت چوب‌ها، روی آن‌ها یک لایه از سنگ‌های آهکی مقاوم (معمولاً از جزیره ایستریا در کرواسی) قرار داده شد تا سطحی محکم برای احداث ساختمان‌ها فراهم شود. این سکوی سنگی باعث پایداری بیشتر سازه‌ها در برابر تغییرات سطح آب شد.

• ساخت بناها و شبکه کانال‌های آبی

پس از تثبیت زمین، ساخت بناهای سنگی و آجری آغاز شد. به جای خیابان‌های معمولی، سیستم کانال‌های آبی برای حمل‌ونقل ایجاد شد که امکان عبور قایق‌ها را فراهم می‌کرد. این شهر بدون جاده به دلیل سیستم آبی پیچیده‌اش، شهرت جهانی یافت.

توسعه ونیز و تبدیل شدن به یک قدرت دریایی

با گذشت زمان، ونیز نه‌تنها به یک شهر مستحکم و پایدار تبدیل شد، بلکه در قرون وسطی، به یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری و دریایی اروپا بدل گردید. این شهر که میان اروپا و خاورمیانه قرار داشت، به مرکز تجارت ادویه، ابریشم و کالاهای لوکس تبدیل شد. همچنین، جمهوری ونیز یکی از قدرت‌های برتر دریایی در دوران خود بود و ناوگان بزرگی از کشتی‌های جنگی و تجاری را در اختیار داشت. بسیاری از بناهای مشهور ونیز، مانند کاخ دوکال، پل ریالتو و کلیسای سنت مارک، در این دوران ساخته شدند.

چالش‌های امروزی و تلاش برای حفظ ونیز

امروزه، با وجود قرن‌ها استحکام و شکوه، ونیز با چالش‌های بزرگی روبه‌رو است. مهم‌ترین این چالش‌ها عبارتند از:

• بالا آمدن سطح آب (پدیده آکوا آلتا) که سالانه بخش‌هایی از شهر را زیر آب می‌برد.
• فرسایش پایه‌های چوبی به دلیل تغییرات اقلیمی و افزایش آلودگی.
• گردشگری انبوه که باعث فرسایش بناهای تاریخی و افزایش هزینه‌های زندگی برای ساکنان محلی شده است.

در پاسخ به این تهدیدات، پروژه‌های متعددی برای حفاظت از ونیز اجرا شده‌اند، از جمله پروژه MOSE که شامل سدهای متحرک برای جلوگیری از ورود آب اضافی دریا به داخل شهر است.

چرا ونیز روی آب است؟

ونیز یکی از شهرهای منحصربه‌فرد جهان است که به جای زمین‌های معمولی، بر روی آب ساخته شده است. این ویژگی به دلیل موقعیت خاص این شهر در تالاب ونیزی در شمال شرقی ایتالیا است. اما دلیل اصلی این ساختار غیرمعمول به عوامل تاریخی، جغرافیایی و مهندسی بازمی‌گردد.

ریشه‌های تاریخی شکل‌گیری ونیز

در قرن پنجم میلادی، پس از سقوط امپراتوری روم غربی، قبایل مهاجم مانند هون‌ها، ژرمن‌ها و لمباردها به مناطق شمالی ایتالیا حمله کردند. مردم شهرهای اطراف مانند پادووا، آکویلیا و ترویزو برای حفظ جان خود، به سمت تالاب‌های کم‌عمق دریای آدریاتیک گریختند. این منطقه به دلیل آب‌های شور و زمین‌های باتلاقی، مانع ورود مهاجمان می‌شد و محلی امن برای ساکنان اولیه محسوب می‌شد.

تکنیک‌های مهندسی برای ساخت ونیز روی آب

زمین‌های تالاب ونیزی به‌شدت نرم و ناپایدار بودند و امکان ساخت‌وساز معمولی در آن‌ها وجود نداشت. برای حل این مشکل، ونیزی‌ها از روشی نوآورانه و مهندسی‌شده استفاده کردند. ابتدا، ستون‌های چوبی ضخیم از درختان بلوط، کاج و صنوبر از مناطق کوهستانی دوردست ایتالیا قطع شده و به ونیز آورده شد. این الوارها را در گل و لای تالاب فرو کردند تا لایه‌ای مقاوم و پایدار برای ساخت بناها ایجاد شود. نکته جالب این است که به دلیل غوطه‌ور بودن در آب و عدم تماس با اکسیژن، این چوب‌ها به‌مرور زمان سخت و مقاوم شدند و همانند بتن عمل کردند. سپس، بر روی این پایه‌های چوبی، لایه‌ای از سنگ‌های آهکی و گرانیتی مقاوم قرار داده شد و ساختمان‌های شهر بر روی این سازه بنا شدند.

برای مدیریت جریان آب، سیستم کانال‌های آبی طراحی شد که علاوه بر حمل‌ونقل عمومی، امکان گردش طبیعی آب و جلوگیری از تجمع بیش‌ازحد رطوبت در سطح شهر را فراهم می‌کرد. این روش، نه‌تنها باعث پایداری ساختمان‌های ونیز شد، بلکه شهر را از یک مجموعه جزایر پراکنده به یک ساختار شهری منسجم و پیشرفته تبدیل کرد.

عمق آب شهر ونیز چقدر است؟

عمق آب در ونیز به دلیل موقعیت آن در تالاب ونیزی و ساختار ویژه‌ای که دارد، در بخش‌های مختلف متفاوت است. به‌طور کلی، شهر ونیز در منطقه‌ای با آب کم‌عمق ساخته شده است، اما برخی از کانال‌های اصلی و مسیرهای دریایی عمق بیشتری دارند.

کانال‌های داخلی شهر، که مسیرهای ارتباطی میان مناطق مختلف ونیز را تشکیل می‌دهند، معمولاً دارای عمقی بین ۱.۵ تا ۲ متر هستند. بااین‌حال، در برخی از بخش‌ها، به‌ویژه در نزدیکی میدان‌های اصلی و مسیرهای پرتردد، این میزان ممکن است تا ۳ متر نیز افزایش یابد.

گرند کانال (Grand Canal)، که به‌عنوان شریان اصلی شهر شناخته می‌شود و بسیاری از ساختمان‌های تاریخی در اطراف آن قرار دارند، عمقی بین ۵ تا ۶ متر دارد. این کانال، به‌دلیل عبور کشتی‌ها و قایق‌های بزرگ، یکی از عمیق‌ترین نقاط ونیز محسوب می‌شود.

در مناطق اطراف شهر و بخش‌های باز تالاب ونیزی، عمق آب بین ۱۰ تا ۱۵ متر متغیر است. این بخش‌ها در مواقع جزر و مد شدید تحت تأثیر افزایش یا کاهش سطح آب قرار می‌گیرند. یکی از مشکلات ونیز، پدیده آکوا آلتا (Acqua Alta) یا بالا آمدن سطح آب است که معمولاً در فصل‌های بارانی رخ می‌دهد و باعث می‌شود برخی مناطق شهر دچار آب‌گرفتگی شوند.

فاضلاب ونیز چگونه تخلیه می شود؟

یکی از چالش‌های مهندسی و محیط‌زیستی در ونیز، مدیریت فاضلاب است. برخلاف بسیاری از شهرهای مدرن که دارای سیستم پیشرفته فاضلاب شهری هستند، ونیز همچنان از یک سیستم قدیمی و سنتی برای مدیریت فاضلاب خود استفاده می‌کند.

در گذشته، ساختمان‌های ونیز به شبکه‌ای از لوله‌های فاضلابی ابتدایی متصل بودند که مستقیماً به کانال‌های آبی شهر تخلیه می‌شد. این روش در آن زمان مشکل چندانی ایجاد نمی‌کرد، زیرا جزر و مد طبیعی تالاب به‌طور خودکار این آلودگی‌ها را شسته و از شهر خارج می‌کرد.

با افزایش جمعیت و گردشگران، این سیستم سنتی به‌تدریج باعث مشکلات زیست‌محیطی شد. امروزه، بسیاری از ساختمان‌های تاریخی ونیز دارای سیستم‌های تصفیه داخلی هستند که مواد جامد را جدا کرده و فاضلاب مایع را به کانال‌های آبی تخلیه می‌کنند. در بخش‌های مدرن‌تر، سیستم‌های جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب طراحی شده‌اند که از ورود مستقیم زباله‌های انسانی به آب جلوگیری می‌کند. با این‌ حال، هنوز برخی مناطق ونیز از روش سنتی استفاده می‌کنند و این موضوع یکی از چالش‌های اصلی زیست‌محیطی این شهر محسوب می‌شود.

مرکز شهر ونیز کجاست؟

مرکز تاریخی و اصلی ونیز در میدان سنت مارک (Piazza San Marco) قرار دارد که به‌عنوان مهم‌ترین نقطه تاریخی، فرهنگی و اجتماعی شهر شناخته می‌شود. این میدان یکی از زیباترین و مشهورترین میدان‌های اروپا است و بسیاری از مهم‌ترین جاذبه‌های ونیز در اطراف آن قرار دارند.

در این میدان، کلیسای سنت مارک (Basilica di San Marco) با معماری باشکوه بیزانسی خود قرار دارد که یکی از نمادهای مهم شهر محسوب می‌شود. همچنین، کاخ دوکال (Doge’s Palace)، که محل اقامت دوک‌های ونیز در دوران جمهوری این شهر بود، در همین منطقه واقع شده است. گرند کانال، که شریان اصلی حمل‌ونقل در ونیز محسوب می‌شود، از نزدیکی این میدان عبور می‌کند و بسیاری از قایق‌های گوندولا و اتوبوس‌های آبی در این نقطه رفت‌وآمد دارند.

مساحت و جمعیت ونیز چقدر است؟

ونیز دارای مساحتی برابر با ۴۱۴.۵۷ کیلومتر مربع است که شامل مناطق جزیره‌ای و تالاب‌های اطراف آن می‌شود. اما بخش اصلی و تاریخی ونیز، که در میان آب‌های تالاب ونیزی قرار دارد، تنها ۷.۶ کیلومتر مربع مساحت دارد. از نظر جمعیت، ونیز دارای حدود ۲۵۰ هزار نفر جمعیت است، اما بخش قدیمی و اصلی شهر تنها کمتر از ۵۰ هزار نفر جمعیت دارد. بیشتر مردم ونیز در نواحی اطراف، به‌ویژه در منطقه مستره (Mestre) که در بخش اصلی ایتالیا قرار دارد، زندگی می‌کنند.

افزایش هزینه‌های زندگی و مشکلات ناشی از گردشگری انبوه باعث شده بسیاری از ساکنان محلی ونیز در دهه‌های اخیر این شهر را ترک کنند و به مناطق ارزان‌تر ایتالیا مهاجرت کنند. امروز ونیز بیشتر به شهری گردشگری تبدیل شده که تعداد کمی از مردم در آن زندگی دائمی دارند.

یک آشنایی مختصر با زبان و فرهنگ مردم ونیز

زبان رسمی مردم ونیز ایتالیایی است، اما در کنار آن، بسیاری از مردم محلی به گویش ونیزی (Venetian or Veneziano) صحبت می‌کنند. این گویش که ریشه در زبان‌های لاتین دارد، با ایتالیایی استاندارد تفاوت‌های بسیاری دارد و بیشتر در مکالمات غیررسمی استفاده می‌شود. گویش ونیزی در طول تاریخ تأثیرات زیادی از زبان‌های خارجی مانند لاتین، یونانی، فرانسوی و اسپانیایی گرفته است، زیرا ونیز یک مرکز تجاری بین‌المللی بوده است.

از آنجایی که ونیز یکی از مهم‌ترین جاهای دیدنی ایتالیا محسوب می‌شود، بسیاری از ونیزی‌ها به زبان انگلیسی نیز تسلط دارند، به‌خصوص در مناطق توریستی و رستوران‌ها.

فرهنگ و سنت‌های مردم ونیز

ونیز شهری با فرهنگ غنی و تاریخی پر از هنر، موسیقی و جشنواره‌های باشکوه است. این شهر از زمان جمهوری ونیز در قرون وسطی، به‌عنوان مرکز تجارت و هنر اروپا شناخته شده و تأثیر زیادی بر فرهنگ ایتالیا و جهان داشته است.

۱. هنر و معماری

ونیز با معماری خاص و شاهکارهای هنری خود شناخته می‌شود. کلیساها، کاخ‌ها و بناهای تاریخی این شهر از ترکیب سبک‌های بیزانسی، گوتیک و رنسانس تأثیر گرفته‌اند. آثار هنرمندانی مانند تینتورتو، تیتیان و کارپاتچو در موزه‌ها و کلیساهای ونیز به نمایش گذاشته شده‌اند.

۲. کارناوال ونیز

یکی از معروف‌ترین رویدادهای فرهنگی ونیز، کارناوال ونیز (Carnevale di Venezia) است که هر سال در ماه فوریه برگزار می‌شود. مردم در این جشنواره لباس‌های سنتی و ماسک‌های معروف ونیزی می‌پوشند و در خیابان‌ها و میدان‌های شهر به رقص و شادی می‌پردازند. این کارناوال ریشه در قرن ۱۶ میلادی دارد و یکی از قدیمی‌ترین و باشکوه‌ترین جشنواره‌های جهان است.

۳. موسیقی و اپرا

ونیز نقش مهمی در توسعه موسیقی کلاسیک و اپرا داشته است. آنتونیو ویوالدی، یکی از مشهورترین آهنگسازان جهان، اهل ونیز بود و آثار او مانند چهار فصل (The Four Seasons) همچنان در سالن‌های موسیقی اجرا می‌شوند. تئاتر لا فنیچه (Teatro La Fenice) یکی از مهم‌ترین سالن‌های اپرای جهان در ونیز است.

۴. غذا و آشپزی

آشپزی ونیزی به دلیل نزدیکی به دریا، شامل غذاهای دریایی متنوع است. از معروف‌ترین غذاهای ونیزی می‌توان به ریزو آل نِرو دی سپیا (Riso al Nero di Seppia)، یک نوع ریزوتو با جوهر ماهی مرکب، و ساردینی این سور (Sarde in Saor)، ماهی ساردین سرخ‌شده با سرکه و پیاز، اشاره کرد.

حدود هزینه سفر به ونیز چقدر می شود؟

هزینه سفر به ونیز بسته به زمان سفر، سطح اقامت، نوع حمل‌ونقل و سبک سفر متفاوت است. به‌طور متوسط، یک سفر استاندارد به ونیز برای یک نفر، حداقل ۱۵۰۰ تا ۲۵۰۰ یورو برای یک هفته هزینه دارد. هزینه اقامت در هتل‌های اقتصادی حدود ۸۰ تا ۱۵۰ یورو در هر شب و در هتل‌های لوکس بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو متغیر است. قیمت غذا در رستوران‌های معمولی بین ۱۵ تا ۳۰ یورو برای هر وعده و در رستوران‌های سطح بالا بیش از ۱۰۰ یورو خواهد بود. هزینه حمل‌ونقل با واپورتو (اتوبوس‌های آبی) برای هر مسیر حدود ۷.۵ یورو است و هزینه ورودی بسیاری از جاذبه‌های گردشگری بین ۱۰ تا ۳۰ یورو متغیر است. برای صرفه‌جویی، می‌توان از کارت‌های گردشگری ونیز که شامل تخفیف‌های متنوع است، استفاده کرد.

ونیز؛ شهری که باید یک بار در زندگی آن را ببینید!

ونیز، شهری که بر روی آب بنا شده و قرن‌هاست گردشگران را با تاریخ، معماری و سبک زندگی منحصربه‌فردش مسحور کرده است، یکی از رمانتیک‌ترین و نمادین‌ترین مقاصد گردشگری جهان محسوب می‌شود. از قایق‌سواری در کانال‌های آبی تا بازدید از میدان سنت مارک و لذت بردن از غذاهای دریایی بی‌نظیر، سفر به ونیز تجربه‌ای فراموش‌نشدنی خواهد بود. اگر شما هم رویای سفر به ونیز را در سر دارید، همین حالا تور ونیز را بررسی کنید.

اگر هم هنوز نمی‌دانید از کدام آژانس گردشگری تور مورد نظرتان بخرید، پیشنهاد می‌کنیم که به آژانس گردشگری الفبای سفر فکر کنید که چند سالی است در میان رقبای خودش، یکی از بهترین‌هاست.

الفبای سفر بزرگترین اپراتور تور خارجی در ایران است و به دلیل اختیاراتی که در زمینه اجرای تور دارد، می‌تواند امکانات ویژه‌ای را برای مسافران فراهم کند؛ به عنوان مثال، الفبای سفر به برخی از کشورها که در حالت عادی پرواز مستقیم ندارند، پرواز مستقیم دارد یا تورهای سفر به ناکجا را برگزار می‌کند که از محبوب‌ترین‌ها در میان مردم است.

برای اطلاعات بیشتر به وب‌سایت الفبای سفر (www.alefbatour.com) سر بزنید یا با شماره تلفن ۰۲۱۴۹۳۵ تماس بگیرید.