بایکوت صهیونیست‌ها صدای محافل علمی این رژیم را درآورد/ رئیس دانشگاه بن‌گورین: نگران طرد شدن محققین اسرائیلی توسط جامعه جهانی هستم

سرویس بین‌الملل فردا: جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل (به انگلیسی: Boycott, Divestment and Sanctions (BDS)) جنبشی جهانی است که هدف آن تحت فشار قرار دادن دولت اسرائیل با اهرم‌های اقتصادی جهت پایان اشغال سرزمین فلسطین، برابری شهرندان عرب زبان ساکن اسرائیل و به رسمیت شناختن حق بازگشت میلیونها آواره فلسطینی است.

این جنبش در ۹ ژوئیه ۲۰۰۵ توسط ۱۷۱ سازمان غیردولتی فلسطینی بنیان گذارده شده و بر یکی از بیانیه‌های سازمان ملل علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی استناد و از روش مبارزه سیاهپوستان علیه دولت آپارتاید بهره می‌جوید.در حمایت از حرکت دهها کنفرانس و حرکت اعتراضی در شهرهای مختلف جهان انجام شده است. حامیان این جنبش شامل چهره های دانشگاهی،‌اعضای اتحادیه های کارگری، احزاب سیاسی و شهرواندان می شود.

اورشلیم پست در گزارشی نوشت:‌ رویکا کارمی تنها رئیس دانشگاه زن در بین ۹ دانشگاه فلسطین اشغالی است. هر چند او معتقد است که جنبش تحریم آکادمیک تاثیر چندانی روی دانشگاه‌ها نداشته اما می‌گوید: «تحریم بی‌صدا وجود دارد و من به شدت نگران آن هستم.» تحریم بی‌صدا حالتی است که دانشگاهیان اسرائیل و محققین آن توسط جامعه جهانی دانشگاهی طرد می‌شوند، به همایش‌های بین المللی دعوت نشده و یا انتشارات‌های معروف پژوهش‌های آنان را منتشر نکنند. به طور مثال استاد دانشگاهی در این خصوص گفته است: :من نمی‌توانم مقالات خود را در ژورنال‌های معتبر چاپ کنم». ما ابتدا فکر کردیم شاید مقاله او خوب نیست اما این موارد به تدریج بیشتر شده است و به این نتیجه رسیدیم مانند گذشته با اساتید ما برخورد نمی‌شود.

کارمی می‌گوید در ابتدا کسی متوجه این پدیده نشد و ما راغب نبودیم که اعتراف کنیم این قضیه به تحریم دانشگاهی رژیم صهونیستی مرتبط است اما متوجه شدیم که این برخوردها قسمتی از یک طرح کلی است. ممکن است یک استاد آمادگی پذیرش دانشجو از اسرائیل را داشته باشد اما به خاطر جو ایجاد شده این پیشنهاد را رد کند. افراد متاثر از این کمپین روز به روز بیشتر می‌شوند و در میان دانشگاهیان این نگرانی وجود دارد که نخواهند با این دردسرها، یعنی دانشگاهیان اسرائیل، روبرو شوند.

کارمی گفت:‌ بهترین راه مقابله با این کمپین آوردن هر چه بیشتر دانشجو و هیات‌های علمی برای بازدید از اسرائیل و فرستادن دانشجویان ما به خارج از کشور است. دانشجویان باید در مقابله با این پدیده فعالیت کنند و صرف آمدن به این سرزمین می‌تواند نظر آنان را تغییر دهد. فرستادن مقامات اسرائیلی به دانشگاه‌های دیگر بی‌فایده است چون در نهایت آنان را تحقیر می‌کنند و دستاوردی ندارد.

رئیس دانشگاه بن گورین می‌گوید حدود ۱۰ درصد از اعضای هیات علمی دانشگاه بن گورین که تمایلات چپ‌گرایانه و ضداشغال دارند به این تحریم پیوسته‌اند. ما باید همکاری خود را با شرق بیشتر کنیم. درست است که موضوع تحریم در این کشورها جدی نشده اما این به این معنی نیست که تحریم به این کشورها نمی‌رسد.

دانشگاه بن گورین اخیرا با دانشگاه جیلین، بزرگترین دانشگاه چین سند همکاری امضا کرده تا مرکزی مشترک برای تحقیق و نوآوری تاسیس کنند. همچنین برنامه‌های تابستانی برای دانشجویان چینی و هندی برگزار کرده تا بتوانند در زمان بحران‌های طبیعی در فناوری سایبری داده کاوی کنند.