سرویس بینالملل فردا؛ فاطمه لطفی: طبق قوانین جهانی حداقل سن برای اینکه کودکی کار کند، ۱۵ سال است و به خدمت گرفتن کودکان زیر ۱۵ سال برای اشتغال امری غیر قانونی است. در بند دیگری از این قانون آمده است که انجام برخی از کارهای خطرناک برای کودکان زیر ۱۸ سال ممنوع است. اشغال سرزمین فلسطین، جدا از همه پدیدهها و عوارضی که داشته است، زمینه را برای تبدیل بچهها به کودکان کار فراهم میکند. با افزایش حملات نظامی درغزه روند فقر در این منطقه رو به رشد است، بنابراین کودکان نیز به نوبه خودشان برای حمایت از خانوادههایشان کار میکنند.
عوارض حمله به نوار غزه
در حمله موشکی سال ۲۰۱۲ اسرائیل به غزه، کودک دوازده ساله فلسطینی به نام «رزاق» خانهاش را در غرب غزه که در بمباران تخریب شده بود، از دست داد. این به معنای از دست دادن همه چیز برای خانوادهاش بود. آنها با مشکلات اقتصادی دشواری روبهرو شده بودند و حتی پول کافی برای تأمین نیازهای غذاییشان نداشتند. اینجا بود که رزاق تصمیم گرفت درس و مدرسه را رها کند و برای یاری رساندن به خانوادهاش کار کند. هر لحظه شرایط در غزه بدتر میشد و همگی تلاش میکردند تا این محاصره سنگین را بشکنند و به همین علت، کودکان دیگری نیز مانند رزاق مشغول کار شدند.
یک سال بعد از تخریب خانه آنها، خانواده رزاق بسیار نیازمند شدند. پدراو یک نانوایی داشت ولی او همه چیزش را از دست داد. او بیکار شده بود و مجبور بود تا شرایط را برای تغذیه خانوادهاش فراهم کند. در سپتامبر ۲۰۱۵، رزاق شش روز در هفته با ۱۱ ساعت کاری در روز برای هفتهای پنج دلار در نانوایی عمویش مشغول به کار شد. او در این زمان هم با کوره و هم با دستگاه برش خمیر کار میکرد که هر دو از خطرات جدی برای یک کودک ۱۲ ساله به حساب میآید. دستگاه برش خمیر تیغههای بسیار تیزی برای برش خمیر دارد که ممکن است با ثانیهای غفلت دست شما را قطع کند. یکی از دوستان رزاق به نام لوئی در کار با همین دستگاه، سه تا از انگشتانش را از دست داد.
در جستجوی زندگی میان زبالهها
سرگذشت رزاق یک داستان نادر و بیسابقه نیست. بر اساس تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، بسیاری از کودکان فلسطینی برای امرار معاش خود مجبور به تخلیه چاههای زباله و تفکیک موادی که قابل بازیافت است، میشوند و یا فقط و فقط برای چند سکه در شیفتهایی طولانی برای ماهیگیری میروند. تعداد کودکان کار در غزه در پنج سال اخیر برای حمایت از خانوادههایشان به دو برابر افزایش یافته است.
هر روز صبح عاطف چهارده ساله از ویرانهای در منطقه شجاعیه در شهر غزه حدود پنج ساعت در مکان پسماندهای زبالههای شهری کار میکند. او مواد قابل بازیافت را جدا میکند و با فروش آنها بین ۱۰ تا ۲۰ «شِکِل» (یک واحد پول) در روز درآمد کسب میکند. عاطف میگوید: «پدر من بازرس عبور و مرور بود، ولی در سال ۲۰۰۷ شغلش را از دست داد و از آن به بعد برای تأمین نیازهای ما بر روی تاکسی کار میکند. اما تاکسی پدرم در حمله موشکی اسرائیل به غزه نابود شد، در حالی که تنها منبع درآمد خانوادهمان بود. بعد از حمله هوایی، برادرم کمال برای تأمین نیازهای خانواده در تفکیک پسماندهای زبالههای شهری شروع به کار کرد». محل دفن زبالهها، جایی لغزنده است که حاوی زبالههای خطرناکی اعم از مواد شیمیایی، زبالههای پزشکی و مواد منفجره باقیمانده از جنگ است. همه این مواد زمینه را برای دچار شدن به یک بیماری عفونی فراهم میسازد. عاطف میگوید: «من در ۱۶ سالگی به خاطر گلولهای که از باقیماندههای جنگ به جا مانده بود، زخمی شدم و بعد از مدتی فهمیدم یک بیماری عفونی گرفتهام».
عبدالسلام ۱۲ ساله، نمونه دیگری از کودکان کار فلسطینی است که با شیفتهای ۱۴ ساعته ماهیگیری بر روی قایق پدربزرگش در سواحل غزه برای کمک به خانوادهاش تلاش میکند. قایق خود او به خاطر گلولهای که از تفنگ نیروهای اسرائیلی شلیک شده، سوراخ شد. او و دو نفر از دوستان و خانوادهاش که درون قایق بودند، برای نجات خود را به دریا انداختند. ولی متاسفانه توسط نیروهای اسرائیلی اسیر شدند و به زندان افتادند. عبدالسلام همه این خطرات را پذیرفت فقط برای دریافت روزانه ۳ دلار.
سال 2020، پایان نوار غزه؟
طبق قوانین جهانی حداقل سن برای اینکه کودکی کار کند، ۱۵ سال است و به خدمت گرفتن کودکان زیر ۱۵ سال برای اشتغال امری غیر قانونی است. در بند دیگری از این قانون آمده است که انجام برخی از کارهای خطرناک برای کودکان زیر ۱۸ سال ممنوع است. در سال ۲۰۱۴ دولت فلسطین به کنوانسیون حقوق کودکان سازمان ملل ملحق شد که این عضویت عواملی همچون حفاظت از استثمار و مواردی که برای کودک کار خطر فیزیکی و روانی داشته باشد، شامل میشود. با توجه به قوانین محلی و بینالمللی و با توجه به اجرایی نامناسب این سیاستها حمایت از کودکان متوقف شده است.
عوامل بسیاری وجود دارد که کودکی را مجبور به کار کردن برای خانوادهاش میکند، به ویژه در زمانی که خانواده نمیتواند نیازهای اولیه فرزندانش را تأمین کند. از این رو، همان درآمد اندک فرزندان میتواند کمکی اندک برای خانوادهها باشد. در نتیجه، کودکان به طور غیر منتظرهای به بچههای کار تبدیل شوند و این موضوع، جسم و روح و رفتار و در نتیجه رشد آنها را تحت تأثیر قرار میدهد. بر اساس اعلام بانک جهانی، حمله نظامی اسرائیل به نوار غزه در سال ۲۰۱۴ بیش از ۴۶۰ میلیون دلار خسارت برای نوار غزه به همراه داشت. پس از این حمله، فقر به حدود ۳۹ درصد و بیکاری افراد به ۴۳ درصد رسید. این آمار، سرسامآور است! وضعیت امروزه نوار غزه بسیار اسفناک است و این سؤال برای فعالان و ناظران سازمان ملل متحد پیش آمده است که آیا این منطقه تا سال ۲۰۲۰ قابل سکونت خواهد بود؟
کودکان غزه به طور عجیبی سختیهای محاصره و حملات نظامی را تحمل میکنند. آنها برای رهایی از سختیهای این محاصره مجبورند که سخت کار کنند و دوران کودکی خود را در بدترین شرایط سپری کنند. جامعه بینالمللی موظف است از همه راهکارهای ممکن اقتصادی، سیاسی و حقوقی استفاده کند و اسرائیل را تحت فشار قرار دهد تا محاصره غیرانسانی و فاجعهبار نوار غزه پایان یابد. تنها در این صورت است که کودکان فلسطینی خاطرات خوبی از دوران کودکی خود به یاد خواهند داشت.
منبع: 972mag
دیدگاه تان را بنویسید