حركت نمايشي ممنوع!

اعتياد به عنوان يك ناهنجاري آزاردهنده تهديد جدي براي جامعه، امنيت ملي و تكامل اجتماعي است. ناتوي فرهنگي بعد از به كار گرفتن حربه‌هاي مختلف، اعتياد را به عنوان كارآمدترين و موثرترين سلاح در هجوم به جوانان ما به كار گرفت. چرا كه جوانان سرمايه‌هاي اصلي جامعه و اميد هر ملت هستند. متاسفانه در 10 سال گذشته مخفي‌كاري‌هاي آسيب‌هاي اجتماعي و سرزنش كارشناسان دلسوز در اين مسير كه اظهارنظرهاي كارشناسانه آنها سياه‌نمايي قلمداد شد و كار به جايي رسيد كه حتي بين مسئولان اجرايي اختلاف نظر در مورد آمار اعتياد جوانان، نوع موادمخدر مصرفي و اساسا بودن يا نبودن معتاد در بين جوانان آشكار شد. مخفي‌كاري در آسيب‌هاي اجتماعي نه‌تنها مشكل‌گشا نشد بلكه بسياري از ناهنجاري‌ها را به آتش زير خاكستر تبديل نمود تا آنجا كه به اعتياد برخي كارشناسان حداقل سن اعتياد به 14 سال رسيد و انواع موادمخدر موجود از مواد سنتي به مواد روانگردان صنعتي تغيير الگو داد. مبارزه قاطع و چشمگير پليس مبارزه با موادمخدر، مافياي قاچاق موادمخدر را به اين حيله واداشت كه با اسامي جديد، ظواهر مختلف اما ماهيت مشترك موادمخدر جديدي عرضه كند و با نام‌هاي فريبنده جوانان را فريب دهد. هنوز سوال اصلی این است که اصولا آمار اعتياد نوجوانان و جوانان چقدر است و چگونه مي‌توان با آنها مبارزه نمود. از طرفي ما در جامعه مواجه با معتادان نوزاد و جنيني هستيم كه در شكم مادر به مواد افيوني آلوده شده‌اند و در دوران نوزادي و كودكي نيز اينگونه مواد را به خوردشان مي‌دهند تا ساكت و آرام وسيله مناسبي براي گدايي باشند.از طرف ديگر كمبود نشاط اجتماعي، تعدد مراكز تصميم‌گيري، جزيره‌اي عمل كردن سازمان‌هاي متولي، تنوع در سليقه‌هاي برنامه‌ريزي باعث شد كه بحث در مورد دانش‌آموزان معتاد در حوزه انكار تا يك ميليون نفر وجود داشته باشد. نه انكار بعضي از مسئولان و نه آمار وحشتناك برخي ديگر درمان‌بخش درد خانواده‌ها نبود. حالا ظاهرا سازمان بهزيستي كمر به حل مشكلات بسته و يك روز از داير كردن مركز ترك الكل سخن به ميان مي‌آيد و روز ديگر از كلينيك كنترل خشم براي جوانان و امروز داير كردن مراكز ترك اعتياد مخصوص نوجوانان و جوانان زير 18 سال. تا آنجا كه براساس 30سال تجربه آسيب‌شناسي اينجانب به عقلم مي‌رسد اين است كه اگر قرار است اين حركت یک حركت نمايشي و تبليغي براي بهزيستي و مديران آن باشد بهتر است درباره آن صحبت نشود و به قول بعضي خوراك تبليغاتي براي رسانه‌هاي بيگانه تهيه نكنند. اما اگر قرار است دردي از دردهاي جامعه درمان شود و مرحمي بر زخم‌هاي خانواده‌هاي گرفتار گذاشته شود، با يك گل بهار نمي‌شود و بهزيستي به تنهايي قادر به اين حركت نخواهد بود. تنوع وظايف اين سازمان و محدوديت‌هاي موجود در آن نخواهد گذاشت كه اين حركت به سرانجام قابل قبول برسد. در زمينه ترك اعتياد بزرگسالان معاون سازمان بهزيستي اعلام مي‌كند ما قادر به برخورد با مراكز غيرمجاز ترك اعتياد نيستيم در حالي كه 70 درصد از اين مراكز در اختيار بخش غيردولتي است؛ در مورد نوجوانان و جوانان نيز موضوع از اين بدتر هم خواهد شد.چرا كه به اين بهانه ممكن است كمپ‌هاي غيرمجاز راه‌اندازي شود و فرصت‌طلبان دنيا‌دوست به بهانه ترك اعتياد نوجوانان و جوانان آنها را در اين گونه كمپ‌ها نگهداري كنند و كار به جايي برسد كه برخي از والدين زندان‌ را بر اين گونه مراكز ترجيح دهند. براي رسيدن به نتيجه مناسب اول بايد از حركات نمايشي و تبليغي براي بالا بردن آمار خدمات به‌طور جدي خودداري كنيم. فعلا كه برخي مسئولان به جاي انجام وظايف خود سايت‌ها و رسانه‌ها را به عرصه مصاحبه‌هاي رنگارنگ خود تبديل كردند تا به مسئولان بالاتر ثابت كنند كه در حال انجام وظيفه هستند. قبل از اشاره به راه‌حل اين موضوع بايد عرض كنم مسئله تهيه خوراك براي رسانه‌هاي بيگانه نيز يكي از حربه‌هاي پوسيده كساني است كه در دولت گذشته مانع حقيقت گويي و واقع‌گرايي كارشناسان دلسوز و متعهد بودند. تمام كشورهاي دنيا درگير مسئله اعتياد خيلي بيشتر از كشور ما هستند بنابراين اين درد، جهاني و بين‌المللي است و هيچ كس را توان گريز از آن نيست. براي رسيدن به مطلوب و مناسب وزارت بهداشت و درمان، وزارت آموزش و پرورش، نيروي انتظامي، قوه قضاييه، بايد در موضوع ايجاد مراكز ترك اعتياد جوانان دخالت كنند. آموزش و پرورش به عنوان متولي اصلي آموزش جوانان بايد صاحب اين حركت باشد و سازمان‌هاي ديگر از جمله ستاد مبارزه با موادمخدر با اختصاص بودجه براي اين حركت ضروري كار را از جنبه نمايشي به مرحله واقعي برسانند، در غير اينصورت نه تنها به نتيجه مطلوب نخواهيم رسيد بلكه ايجاد مركز ترك اعتياد جوانان نيز مانند بقيه حركت‌ها ناقص خواهد ماند. منبع: تهران امروز