نفوذ مروجان «۲۰۳۰» تا تریبون زنده تلویزیون

روزنامه کیهان: در کنار همه حرف و حدیث‌های مطرح شده درباره حضور یاسمن‌اشکی در برنامه ماه عسل، نگاهی به اظهارات و سوابق این شخص نشان می‌دهد که بخش عمده فعالیت‌های وی و دوستانش برگزاری کلاس‌های به اصطلاح آموزش پیشگیری از کودک آزاری و مراقبت جنسی برای کودکان و نوجوانان است.

نگاهی به عکس‌های منتشر شده از این کلاس‌ها نشان‌دهنده حضور مختلط کودکان و نوجوانان در سنین مختلف می‌باشد. در این باره چند نکته حائز اهمیت است. اول اینکه مگر این نوع آموزش‌های مشکوک ذیل سند خطرناک ۲۰۳۰ که با هشدار مداوم دلسوزان و نهیب رهبر انقلاب ظاهرا کنار گذاشته شد تعریف نمی‌شود؟ آن هم سندی که آمار بالای تعرض به کودکان و نوجوانان در کشور‌های غربی اجرا‌کننده آن نشان از پوشالی بودن منافعش دارد. پس این خانم و دوستانش با چه معیاری اقدام به تشکیل این کلاس‌ها کرده‌اند؟

دوم اینکه باید پرسید محل برگزاری این کلاس‌ها کجاست و چه سازمان یا مجموعه‌ای اجازه برگزاری چنین کلاس‌هایی را صادر کرده است؟

آیا هر شخصی می‌تواند با ادعای دلسوزی برای کودکان و نوجوانان اقدام به تشکیل چنین کلاس‌هایی که به اذعان کارشناسان دارای آسیب‌های بسیاری است، نماید؟ در بین عکس‌های منتشر شده از یاسمن اشکی برخی نشان دهنده حضور وی در بین دانش آموزان و محیط مدرسه است. هرچند آموزش و پرورش مدعی است مجوزی برای کلاس‌های این شخص با موضوع مراقبت جنسی نداده است، اما کم توجهی این وزارت خانه که مدعی است سند ۲۰۳۰ کنار گذاشته شده است غیر قابل توجیه است. پیش از این هم در کیهان از اجرای بی سرو صدای سند ۲۰۳۰ گفته بودیم.

اگر روزی هم قرار باشد برخی آموزش‌های مبتنی بر فرهنگ و ارزش‌های جامعه به دانش آموزان یا والدین آن‌ها داده شود، قطعا باید از طریق ساز و کار مناسب و نه از طریق افراد مشکوک باشد.

آیا دعوت کنندگان این خانم به یک برنامه زنده پر بیننده قبل از دعوت از وی سوابق مهمان خود را بررسی کرده‌اند؟ از نظر آن‌ها چه سنخیتی بین یک فرد مروج سند ۲۰۳۰ و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی می‌تواند وجود داشته باشد؟ فراموش نکنیم که غفلت امروز متولیان امر می‌تواند خطرات بی‌شمار آینده را در پی داشته باشد و لازم است مسئولان ناظر بر صداوسیما و قوه قضائیه این تحرکات مشکوک را با جدیت و دقت دنبال کنند.