نسل‌کشی مدرن فرقـه تبهـکار
جنایت های رژیم غاصب همچنان ادامه دارد و در این میان رژیم، رکورد کشتار خبرنگاران را هم زده است
در نخستین ساعات شامگاه شنبه ۳۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ (۱۹ آوریل ۲۰۲۵ میلادی) ساعاتی پس از پایان دور دوم مذاکرات میان نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در برابر دوربین‌ها حاضر شد تا بار دیگر با قلب واقعیت‌ها و تحریف حقایق، جنگ خونین و ویرانگر غزه را توجیه کند. این سخنرانی بیش از آنکه پاسخی به دغدغه‌های امنیتی مردم اسرائیل باشد، تلاشی بود برای پوشاندن چهره واقعی جنایاتی که دولت او در غزه مرتکب شده است.
مشروع‌سازی جنایت با نقاب «امنیت»
نتانیاهو در حالی جنگ غزه را «احیاگر امنیت» معرفی کرد که شواهد میدانی و گزارش‌های حقوق بشری حکایت از واقعیتی کاملا متفاوت دارند. آنچه در غزه رخ داده نه جنگی متعارف، بلکه تخریب گسترده زیرساخت‌های حیاتی، هدف قرار دادن غیرنظامیان، بیمارستان‌ها، مدارس و اردوگاه‌های پناهجویان است. در قاموس او، تخریب ابزار فشار است؛ اما در منطق حقوق بین‌الملل، این اقدامات مصداق آشکار جنایت جنگی است. جنگی که به روشنی نه علیه گروه‌های مسلح، بلکه علیه تمامیت مردم فلسطین طراحی و اجرا شده است.
گروگان‌ها؛ ابزاری برای استمرار خشونت
نخست‌وزیر اسرائیل در حالی با تکرار ماجرای گروگان‌ها تلاش می‌کند چهره‌ای انسانی از خود به نمایش بگذارد که واقعیت امر چیز دیگری است. کشته شدن ده‌ها گروگان، نتیجه تعلل و امتناع دولت او از پذیرش آتش‌بس و ورود به مذاکرات معنادار بوده است. استفاده ابزاری از رنج خانواده‌های گروگان‌ها، تنها در راستای منافع سیاسی داخلی و ادامه روند جنگ است؛ روندی که نه برای نجات گروگان‌ها، بلکه برای نجات جایگاه متزلزل نتانیاهو طراحی شده است.
ایران‌هراسی؛ تاکتیکی برای فرار از مسئولیت
در این سخنرانی، نتانیاهو بار دیگر تلاش کرد با پیوند دادن حماس، حزب‌الله و دیگر گروه‌های مقاومت منطقه‌ای به جمهوری اسلامی ایران، مسیری برای فرار از مسئولیت جنایت‌های جنگی دولتش باز کند. این رویکرد نخ‌نما و تکراری نه‌تنها بازتابی از واقعیت‌های میدانی نیست، بلکه بیانگر ناتوانی رژیم صهیونیستی در پذیرش مسئولیت خود در قبال فجایع انسانی در غزه است.
متهم‌سازی ایران، صرفا پوششی برای شکست‌های سیاسی، نظامی و اخلاقی تل‌آویو در سطح داخلی و بین‌المللی است.
افول مشروعیت بین‌المللی؛ بهای بی‌توجهی به انسانیت
نتانیاهو از کاهش مشروعیت جهانی اسرائیل گلایه دارد؛ اما نمی‌پذیرد که این افول، حاصل سال‌ها سیاست‌های ظالمانه و اقدامات غیرانسانی در قبال مردم فلسطین است. از بمباران گسترده اردوگاه‌های آوارگان تا قطع آب و برق و ممانعت از ارسال کمک‌های بشردوستانه، همه و همه موجب شده‌اند که افکار عمومی جهانی، بیش از هر زمان دیگری، نسبت به رفتارهای جنایت‌کارانه این رژیم آگاه و حساس شوند.
سخنان اخیر نتانیاهو بیش از آنکه تلاشی برای صلح باشد، کوششی بود برای فریب افکار عمومی، سرپوش گذاشتن بر جنایت‌ها و استمرار پروژه‌ای استعماری با حمایت غرب. او نه به دنبال امنیت است، نه به دنبال نجات گروگان‌ها؛ بلکه به دنبال نجات خود از فشارهای داخلی و بین‌المللی است. در برابر این سناریوی تحریف شده، مقاومت مردم فلسطین مشروع، طبیعی و تاریخی است و تاریخ بارها نشان داده که حقیقت، هرچند دیر، بر ظلم و سلطه غلبه خواهد کرد.
کشتار خبرنگاران در غزه از تمام جنگ‌های بزرگ تاریخ فراتر رفت!
در یکی از بی‌سابقه‌ترین و هولناک‌ترین فصول تاریخ جنگ‌های معاصر، رژیم صهیونیستی نه‌تنها غیرنظامیان فلسطینی را هدف قرار داده، بلکه آگاهانه و با نقشه‌ای حساب شده، خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای را نیز به‌طور سیستماتیک سرکوب و ترور کرده است. آمارهای منتشر شده از منابع بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری، نشان می‌دهد که شمار خبرنگاران به شهادت رسیده در جنگ غزه طی یک‌سال‌ونیم گذشته، از مجموع تلفات خبرنگاران در جنگ‌های جهانی اول و دوم، جنگ ویتنام و حتی جنگ اخیر روسیه و اوکراین فراتر رفته است.
این در حالی است که آمار یاد شده تنها مربوط به دور جاری درگیری‌ها از سال ۲۰۲۳ تاکنون است و شهدای رسانه‌ای فلسطین در سال‌های گذشته را در بر نمی‌گیرد. بسیاری از این خبرنگاران، با لباس مشخص رسانه‌ای و در حال انجام وظیفه اطلاع‌رسانی کشته شده‌اند؛ واقعیتی که هرگونه ادعای «اشتباه نظامی» را بی‌اعتبار می‌کند.
خاموش کردن حقیقت
تلاش سازمان‌یافته رژیم صهیونیستی برای خاموش کردن صدای حقیقت، تنها یک جنایت جنگی نیست، بلکه تلاشی است برای حذف صدای مردم مظلوم غزه از جهان. خبرنگارانی که با جان خود تصویرگر رنج، مقاومت، و واقعیت‌های میدان بودند، آماج حملات مستقیم قرار گرفتند. دفاتر رسانه‌ای هدف بمباران قرار گرفت، شبکه‌های محلی و بین‌المللی با تهدید و ارعاب مواجه شدند، و تجهیزات خبرنگاران بارها در میانه پوشش زنده، نابود گردید. اقدامات اسرائیل علیه رسانه‌ها، نقض آشکار ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، و اصول مندرج در کنوانسیون‌های ژنو در خصوص حمایت از روزنامه‌نگاران در مناطق جنگی است. سکوت نسبی نهادهای بین‌المللی مدعی دفاع از آزادی مطبوعات در برابر این فاجعه، نشانگر استانداردهای دوگانه‌ای است که به برخی کشورها اجازه می‌دهد بدون پاسخگویی، آزادی بیان و اطلاع‌رسانی را در خون خفه کنند. در شرایطی که خبرنگاران در بسیاری از نقاط جهان با خطرات شغلی مواجه‌اند، اما روزنامه‌نگاران فلسطینی در غزه، هر روز با تهدیدی جدی‌تر از مرگ روبرو هستند. اینان نه‌تنها راویان یک تراژدی انسانی‌اند، بلکه خود بخشی از آن شده‌اند؛ با دوربین‌هایی که به شهادت رسیده‌اند، قلم‌هایی که در خون غلتیده‌اند و صداهایی که در آوار خاموش شده‌اند.
جنایتی مضاعف در سکوتی جهانی
کشتار خبرنگاران، تنها یک قتل فیزیکی نیست؛ این جنایتی علیه آگاهی، حقیقت و وجدان بشری است. اگر خبرنگاری نباشد تا صدای کودک زخمی، مادر داغدار یا بیمار بی‌دارو را به جهان برساند، وجدان جهانی چگونه بیدار شود؟ سکوت جهان در برابر این رکورد سیاه، لکه ننگی است بر دامان تمدن مدعی آزادی. اما واقعیت این است که هر خبرنگاری که در غزه به خاک افتاد، بذر آگاهی را در دل میلیون‌ها انسان کاشت و این حقیقت، با هیچ بمبی خاموش نخواهد شد.
بحران سیاسی داخلی نتانیاهو و تنش‌های در حال افزایش در اسرائیل
در پی افزایش تنش‌های سیاسی و اجتماعی در سرزمین‌های اشغالی، وضعیت سیاسی اسرائیل در یک بحران جدی قرار دارد. از جمله مهم‌ترین رویدادهای اخیر، برکناری رونن بار، رئیس شاباک، و تصمیمات جنجالی بنیامین نتانیاهو بوده که موجی از اعتراضات و درگیری‌ها را در داخل کشور برانگیخته است. پس از اعلام تصمیم نتانیاهو در ۱۶ مارس برای برکناری رونن بار، رئیس شاباک، فضای سیاسی اسرائیل به شدت متشنج شد. این تصمیم، که در ابتدا به عنوان اقدامی امنیتی مطرح شد، به سرعت به یک بحران داخلی تبدیل شد. کابینه اسرائیل نیز در ۲۰ مارس با این برکناری موافقت کرده و بار از تاریخ ۱۰ آوریل از سمت خود کناره‌گیری کرد. این تغییرات به واکنش‌های گسترده در داخل و خارج از دولت منجر شد، به‌ویژه با توجه به این‌که اعتراضات در اراضی اشغالی شدت گرفت.
درگیری‌ها در داخل دادگاه عالی اسرائیل به اوج خود رسید، جایی که جلسه‌ای برای بررسی فرجام‌خواهی علیه تصمیم برکناری رونن بار برگزار شد. با آغاز جلسه، فضای دادگاه به شدت متشنج و پرتنش شد. طرفداران نتانیاهو و حامیان رونن بار در سالن دادگاه درگیر شدند و به گفته رسانه‌ها، این وضعیت تبدیل به یک بحران جدی در داخل محافل قضائی اسرائیل شد.
یائیر لاپید، رئیس اپوزیسیون اسرائیل، با اشاره به عدم واکنش و انتقاد از طرف اعضای ائتلاف دولتی نسبت به خشونت‌های داخل دادگاه، به شدت از دولت نتانیاهو انتقاد کرد. وی گفت که اعضای ائتلاف دولتی نه تنها انتقادی از رفتارهای خشونت‌آمیز نکردند بلکه به نظر می‌رسد که خود آنها نیز در تشویق هرج و مرج نقش دارند. لاپید دولت نتانیاهو را به نابودی اسرائیل متهم کرده و تأکید کرد که این دولت در حال تضعیف حاکمیت قانون است.در همین راستا، بنی گانتس، وزیر جنگ پیشین اسرائیل و رئیس حزب «اردوگاه رسمی»، با دعوت به آرامش و احترام به تصمیمات دادگاه عالی، بر لزوم حفظ آرامش در این دوران بحرانی تأکید کرد. همچنین، قاضی اسحاق عَمیت، رئیس دادگاه عالی، هشدار داد که تهدیدهای موجود در دادگاه بسیار خطرناک است و برگزاری جلسات دادگاه باید بدون هرگونه تهدید یا خشونت باشد. این بحران نه تنها به تضعیف حاکمیت قانون و بی‌ثباتی سیاسی در اسرائیل دامن زده، بلکه نشان‌دهنده تشدید شکاف‌های داخلی و بحران اعتماد در میان مسئولین این رژیم است. در حالی که نتانیاهو با تصمیمات جنجالی خود در معرض انتقاد شدید قرار دارد، تنش‌های داخلی می‌تواند تهدیدات جدی برای آینده سیاسی و اجتماعی اسرائیل به همراه داشته باشد.
هشدار یائیر لاپید به نخست‌وزیر اسرائیل
یائیر لاپید، رئیس اپوزیسیون رژیم صهیونیستی، در پی تشدید بحران داخلی این کشور، هشدارهای جدی را به بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، داد و از خطرات قریب‌الوقوع ناشی از تحریک‌های داخلی سخن گفت. او بر این باور است که اسرائیل در مسیر یک فاجعه بزرگ قرار دارد که این بار، برخلاف بحران‌های گذشته، منشا آن از داخل کشور خواهد بود. لاپید با استناد به اطلاعات امنیتی موجود اظهار داشت که رژیم اسرائیل در معرض تهدیدهای داخلی قرار دارد که می‌تواند به ترورهای سیاسی و خشونت‌های ساختاری منتهی شود. وی به‌ویژه به تهدیدهایی که علیه رونین بار، رئیس شاباک، و دیگر شخصیت‌های کلیدی اسرائیل صورت گرفته، اشاره کرد و افزود که این حملات عمدتاً از سوی افراطیون در درون خود کابینه و حزب لیکود صورت می‌گیرد. رئیس اپوزیسیون اسرائیل همچنین تأکید کرد که تحریکات داخلی، از جمله دعوت‌ها به خشونت، می‌تواند به طور جدی به ثبات کشور آسیب برساند و این مشکلات داخلی می‌تواند توان اسرائیل را در مقابله با تهدیدات خارجی مانند حماس و ایران کاهش دهد. او خواستار آن شد که به شاباک، سازمان امنیت داخلی اسرائیل، اختیارات بیشتری داده شود تا بتواند در این شرایط بحرانی به‌طور مؤثرتری عمل کند. در نهایت، لاپید از نتانیاهو خواست که وزیران دولتش را کنترل کند و از هرگونه دعوت به تحریک یا تشویق به خشونت جلوگیری نماید. وی هشدار داد که ادامه این وضعیت می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای امنیت و آینده اسرائیل داشته باشد. در مجموع، هشدار یائیر لاپید به نتانیاهو نشان‌دهنده عمق بحران داخلی اسرائیل است که می‌تواند به تشدید ناآرامی‌ها و بی‌ثباتی سیاسی در این کشور منجر شود.
صبح نو
دیدگاه تان را بنویسید