دولت دست از سر فدراسیون ها بر می دارد؟

دنیای صنعت: محمود احمدی‌نژاد در جدیدترین دخالت اهالی دولت در فوتبال و در پاسخ به نامه دادخواهی و توضیحات موسسه گسترش فولاد تبریز درباره مشکلات منجر به راه نیافتن ناعادلانه این باشگاه به لیگ برتر‌، خطاب به عباسی وزیر ورزش و جوانان دستور داد که شخصاً و به دقت رسیدگی کنید و مراقبت نمایید حقی ضایع نشود و حق و عدالت جاری شود و نتیجه اعلام گردد. این دخالت آشکار اولین مقام اجرایی کشور که در طول 6 سال گذشته نیز بارها صورت گرفته بود اولین و احتمالا آخرین ورود دولتی ها به فوتبال نخواهد بود. از سوی دیگر عملکرد چند سال اخیر فدراسیون فوتبال نشان می‌دهد که دولت یا عوامل دولتی نظر خاصی بر فعالیت‌های این فدراسیون دارند. آنها به جای اینکه اجازه بدهند خود اهالی فوتبال در این فدراسیون کار کنند و مستقل باشند، به نوعی در بحث‌های مدیریتی فدراسیون دخالت کردند و همواره روی انتخاب رئیس، ماندن او یا برکناری‌اش نظر دادند. دولتی‌ها باید بگذارند که فدراسیون‌ها راهشان را خودشان پیدا کنند و به عنوان نهادی مستقل ادامه حیات بدهند. نباید فراموش کرد که هیچ کدام از تمهیدات فکری، نظری و کاربردی سازمان تربیت بدنی منجر به ارتقای فوتبال از طریق فدراسیون نشده. پیشرفت در فوتبال و فدراسیون ما با چنین مکانیسم‌هایی حاصل نمی‌شود. اینکه اکنون برای استعفا دادن رئیس فدراسیون فشارهایی وجود دارد یا ندارد را نمی‌دانم، اما رویه‌ای که در فدراسیون ریشه دوانده به هیچ وجه مناسب نیست. وقتی اعضای مجمع فدراسیون احساس کنند افرادی آنها را دور می‌زنند، خودشان را هیچ‌کاره می‌بینند و طبعا احساس مسئولیت نمی‌کنند و مجمع به چنین روزی می‌افتد. مادامی که فدراسیون‌ها را تحت هر قانون یا بندی به سازمان تربیت بدنی متصل کنیم، آنها وابسته خواهند شد و به طور طبیعی این وابستگی مشکلات بعدی را هم به وجود می‌آورد. از این رو به عنوان پشنهاد می‌توان ریاست مجمع فدراسیون‌ها را به رئیس کمیته ملی المپیک سپرد. دولت نباید فکر کند با دخالت‌هایش می‌تواند باعث کسب نتایج بهتر در فوتبال شود. شاید آنها دوست داشته باشند ایران مثلا قهرمان آسیا شود و با این هدف در بحث انتخاب سرمربی تیم ملی با تصور درایت و عقل بیشتر، دخالت کرده و فشارهایی را بر فدراسیون وارد کنند. غافل از اینکه تصوراتشان خیالی بیش نیست. حتی قدرت دخالت مجمع فدراسیون هم باید مستقل از دخالت دولت یا عوامل دولتی باشد. ضعف فدراسیون فوتبال عدم انسجام مدیریت آن است. در این فدراسیون با همه مسائل آنطور که باید جدی برخورد نمی‌شود و تصمیمات بیشتر سلیقه‌ای است. وقتی مدیریت منسجم نباشد، مشکلات بیشتر به چشم می‌آیند. من نقش شخص رئیس در اداره فدراسیون و به‌کارگیری مسئولان مختلف را حدود 75درصد می‌دانم. تجربه نشان داده که توانمندی‌های مدیریتی رئیس فدراسیون خیلی مشکلات را حل می‌کند. حداقل می‌توان در انتخاب روسای پست‌های مهم و کلیدی تاثیر این نقش را دید. اگر او مسئولیت‌های مدیریتی‌اش را خوب و قاطع انجام دهد، بی‌شک در تعامل با افراد مختلف در مجموعه فدراسیون و حتی آنهایی که خودش در انتخاب‌شان نقش نداشته موفق‌تر خواهد بود. متاسفانه روال فعلی، دخالت سازمان در امور فدراسیون است. اگر این رویه ادامه داشته باشد، خیلی فرقی نمی‌کند که مجمع انتخابی رئیس آینده فدراسیون فوتبال در چه زمانی برگزار شود. باید دید وزیر ورزش و جوانان چطور عمل خواهد کرد. تا زمانی که سازوکار بر دخالت وزارت ورزش در مسئولیت‌های فدراسیون باشد، مشکلاتی که در بحث وظایف مجمع وجود دارد به قوقت خود باقی خواهند ماند.